Znowu to samo

Nie wiem co jest gorsze - wieczne poczucie bycia samotnym czy faktycznie bycie samotnym. Poczucie bycia samotnym jest wtedy, gdy otaczają nas inni ludzie, a my wciąż czujemy, że nikogo tak naprawdę nie mamy. Bycie prawdziwie samotnym wydaje się lepsze, ponieważ z góry wiemy, że nie mamy na kogo liczyć i nie czujemy rozgoryczenia, żalu i tęsknoty - bo po prostu nie ma za kim. Nic i nikt nie może nas wtedy rozczarować, nie mamy do kogo wołać o pomoc, jesteśmy zdani na siebie.

Ja ostatnio czuję się bardzo samotna. Jeszcze kilka lat temu nie przypuszczałabym, że poczucie opuszczenia przez innych ludzi potrafi być aż tak bolesne. A najbardziej boli, gdy czujemy się opuszczeni przez ludzi, których najbardziej kochamy i oddajemy im całe serce. Powoli mam tego dość. Najchętniej odcięłabym się od wszystkich i po prostu zgniła.